1.    Cel nagród

Dla uczczenia pamięci profesora Izydora Stella-Sawickiego, inicjatora i pierwszego Rektora Politechniki Krakowskiej, dla zachęty do osiągnięcia jak najlepszych postępów w studiach oraz dla podkreślenia zainteresowania jakie PZITB przywiązuje do kształcenia młodej kadry technicznej w zakresie budownictwa – Oddział Małopolski PZITB ustanawia coroczne nagrody honorowe dla absolwentów wydziałów budownictwa Politechniki Krakowskiej za wyróżniające się prace dyplomowe ukończone i obronione w ubiegłym roku kalendarzowym.

2.    Przedmiot nagród

Do nagród mogą być przedstawione wyłącznie prace dyplomowe stopnia magisterskiego, indywidualne lub dwuosobowe ukończone i obronione w roku kalendarzowym poprzedzającym przyznanie nagród.  Prace te powinny dotyczyć zagadnień związanych z konstrukcjami inżynierskimi, ich podstawami teoretycznymi, badaniami lub metodami ich realizacji. Warunkiem przedstawienia pracy do nagrody jest jej przyjęcie przez  Komisję Dyplomową Wydziału z postępem bardzo dobrym oraz zakwalifikowanie jako wyróżniającą się przez Koło PZITB Politechniki Krakowskiej. Autorzy przedstawionych do nagrody prac nie mogą mieć średniej oceny z egzaminów konkursowych w indeksie niżej niż 3,5 oraz powinni cechować się nienaganną postawą w czasie studiów.

3.    Tryb kwalifikacji

Prawo do nagrody spośród prac dyplomowych spełniających warunki podań w p. 2 typuje Koło PZITB Politechniki Krakowskiej, któremu prace te udostępniają do wglądu Dziekanaty Wydziałów.  Zarząd Koła sporządza protokół, w którym typuje do nagrody wg ustalonych  przez siebie kryteriów najwyżej  6 prac i przesyła je do Zarządu Oddziału Małopolskiego PZITB.  Prezydium Zarządu Oddziału Małopolskiego podejmuje w normalnym trybie swej pracy ostateczne decyzje przyznające nagrody. Od decyzji tych nie przysługuje żadne odwołanie. Prezydium Zarządu Oddziału PZITB może powierzyć przygotowanie oceny lub propozycji w sprawie nagród jednemu ze swych organów np. Komisji Nauki.


4.    Nagrody

Pierwszą nagrodą w konkursie jest ozdobny dyplom i udział w Warsztatach WPPK, na koszt Oddziału, w roku po przyznaniu nagrody.  W przypadku nagrody zespołowej, nagroda przysługuje laureatowi o wyższej średniej ocenie z okresu studiów lub osobie wskazanej przez autorów nagrodzonej pracy zespołowej. Ponadto przyznaje się dwa wyróżnienia  wraz z dyplomami i ew. nagrodami rzeczowymi.  Opiekunowie nagrodzonych prac dyplomowych otrzymują dyplomy z podziękowaniem.  Do nagród dołącza się pisemną informację o pracach naukowych i osiągnięciach prof. I. Stella-Sawickiego oraz informację o działalności PZITB.


5.    Terminarz  kwalifikacji i wręczenie nagród

- pobranie prac spełniających warunki z Dziekanatu    - 15 styczeń
- ocena i wytypowanie przez Koło PZITB Pol.Krak.    - 15 luty
- przyznanie nagród przez Prezydium ZO PZITB        - 15 marca
  (lub do Walnego Zebrania Oddziału)
Wręczenie nagród odbywa się uroczyście na Walnym Zebraniu lub Plenarnym Zebraniu Zarządu Oddziału Małopolskiego PZITB w Krakowie w okresie II kwartału każdego roku.


6.    Uzgodnienia i inne postanowienia

Akcja nagród inż. prof. I. Stella-Sawickiego zainicjowana jest i prowadzona w sposób ciągły przez  Oddział Małopolski PZITB, a niniejsze wytyczne zostały uzgodnione z Władzami Politechniki Krakowskiej.  
Wszystkie Władze innych Instytucji zainteresowanym akcją mogą się do niej dołączyć fundując dodatkowe nagrody do podanych w p. 4 Przedstawiciele Władz Politechniki Krakowskiej oraz Instytucji, o których mowa powyżej uczestniczą we wręczaniu nagród jak w p. 5.  Informacja o przyznaniu nagród zamieszczona będzie w Informatorze  Oddziału Małopolskiego PZITB oraz w Biuletynie PZITB, jak  również będzie  przekazywana prasie codziennej.


7.    Zatwierdzenie i zmiany regulaminu

Niniejszy regulamin został przyjęty i zatwierdzony na zebraniu Zarządu Oddziału PZITB w 1972 roku.
Zmiany  regulaminu mogą być dokonywane przez ZO PZITB w tym samym trybie i w dowolnym terminie wyłączając jednak okres przyznawania nagród tj. od 15.01. do 31.03. każdego roku.

Zmiana Regulaminu w p.4 Nagrody, została zatwierdzona przez Zarząd Oddziału Małopolskiego PZITB w dniu 8 kwietnia 2013 r.

Prof. Izydor Stella-Sawicki urodził się 5 IV 1881 roku we Lwowie. Odbył studia na Wydziale Inżynierii Lądowej Politechniki Lwowskiej i w 1904 roku złożył z odznaczeniem egzamin państwowy I stopnia na inżyniera dróg i mostów. Przez kilka lat pracował jako asystent prof. Thuliego na Politechnice Lwowskiej, a potem jako inżynier konstruktor.

Po odzyskaniu niepodległości powołany do służby w Ministerstwie Robót Publicznych, współpracował przy projekcie obwałowania prawego brzegu Wisły od Niepołomic do Zawichostu. W 1920 mianowany Naczelnikiem Oddziału Wodnego w Kielcach, w 1921 powołany na wykładowcę budownictwa Akademii Górniczej w Krakowie. W 1922 mianowany profesorem nadzwyczajnym inżynierii i budownictwa na wydziale Hutniczym Akademii Górniczej i kierownikiem Katedry Inżynierii i Budownictwa. Na stanowisku profesora zwyczajnego pracował do 1936 roku, kiedy to został mianowany profesorem zwyczajnym.
W latach 1925-1930 był także docentem Statyki Konstrukcji Budowlanych na Wydziale Architektury Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie, aż do chwili likwidacji Wydziału. W okresie tym, oprócz pracy naukowej i dydaktycznej, prowadził liczne prace projektowo-konstrukcyjne. Najważniejsze z nich to hale żelbetowe w Sułkowicach, budynki Szkoły Ekonomicznej i Handlowej we Lwowie, Drohobyczu i Kołomyi, warsztaty Szkoły Górniczej w Dąbrowie Górniczej, laboratorium mechaniczne Akademii Górniczej, hangar na lotnisku w Rakowicach, Sanatorium Akademickie w Zakopanem, budynek Urzędu Pocztowego i Telegraficznego w Dąbrowie Górniczej czy remiza tramwajowa na Rydlówce w Krakowie.

W pierwszych miesiącach okupacji aresztowany i wywieziony do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen, skąd wraca po roku. Mimo nadwerężonego zdrowia objął stanowisko wykładowcy w Zawodowej Szkole Górniczo-Hutniczej na Krzemionkach.

W maju 1945 roku, wraz z gronem byłych profesorów Politechniki Lwowskiej organizuje Politechnikę Krakowską. Jednocześnie wraca do pracy na stanowisku profesora Akademii Górniczej i zostaje dziekanem Wydziału Hutniczego. W październiku 1945 roku Ministerstwo Oświaty mianuje Go Profesorem Wydziałów Architektury, Inżynierii i Komunikacji przy Akademii Górniczej i powierza Mu ich organizację. Pełni także obowiązki Kierownika Katedry Statyki Budowli i Wytrzymałości Materiałów Wydziału Inżynierii oraz Kierownika Katedry Budownictwa Przemysłowego na AGH.

Oddany całym sercem pracy dydaktycznej, wychowuje setki przyszłych inżynierów i ściąga do pracy na Uczelni wielu młodych ludzi. W swej pracy zawodowej zawsze podkreślał konieczność powiązania jej z praktyką. Wynikiem jest poważny dorobek naukowy z zakresu statyki budowli, budownictwa żelbetowego i przemysłowego. Z najważniejszych publikacji warto wspomnieć "Teorię belek ciągłych i ram", "Budownictwo żelbetowe" t. I i II, " Budownictwo przemysłowe i zarys teorii statycznie niewyznaczalnych belek, łuków i ram" t. I i II, oraz współpracę przy wydaniu wielkiego dzieła polskich inżynierów i naukowców "Podręcznika Inżynierskiego" Bryły - rozdział "Ochrona termiczna i akustyczna w nowoczesnych budynkach".

Był aktywnym członkiem PZITB i stale współpracował z Zarządem Oddziału Krakowskiego. Za swe zasługi w pracy zawodowej, naukowej i przy organizacji Politechniki Krakowskiej został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Medalem Dziesięciolecia, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Orderem Sztandaru Pracy.

Zmarł 19 XII 1957 roku.